با توجه به تعاملی که اینترنت اشیا بین عناصر و اشیاء متنوع ایجاد کرده و با درنظر گرفتن این موضوع که فناوری‌های اینترنت اشیا مختص یک صنعت و یا زنجیره‌ی تامین خاصی نیستند، این مساله باعث ایجاد روابط پیچیده‌ای می‌شود که شامل تعداد زیادی از بازیگران خواهد‌بود. در این صورت بایستی با استفاده از مفهوم اکوسیستم، به این شرایط پیچیده سامان بخشید. به عنوان مثال، اکوسیستم پیشنهادی شرکت IDC برای اینترنت اشیا در شکل زیر قرار داده‌شده‌است.
اکوسیستم پیشنهادی تعامل بین عوامل مختلف این حوزه را نشان می‌دهد که عبارتند از :
- دستگاه‌های مختلف (Modules devides)
- اتصالات (Connectivity)
- پلتفرم ها
- برنامه‌های کاربردی(Applications)
- تجزیه و تحلیل‌ها (Analytics)
- حریم خصوصی و امنیت (Security)
- خدمات و سرویس‌ها (Professional services) به مصرف کننده(consumer)،حکومت/دولت(Government) و یا سرمایه گذاری(enterprise)
هدف اینترنت اشیا، قابلیت‌بخشی به اشیا برای ارتباط با هم در همه جا، همه زمان و با هر وسیله، راه و شبکه ای می باشد. با این وجود تعامل چند دنیا (حوزه) بوده که دارای اجزای مختلفی است که خود حاصل تعامل سه دنیا می باشد و گاها از این سه دنیا تحت عنوان اجزای اینترنت اشیا نیز یاد می‌شود. (این مدل در بسیاری از کشورها مورد توجه قرار گرفته است)؛
- دنیای دیجیتال
- دنیای سایبری
- دنیای فیزیکی واقعی
در تعامل دنیای فیزیکی با دنیای دیجیتال ما شاهد اجتماعات هستیم و در این زمان باید که اشیا با هم یکپارچه گردند، در تعامل دنیای دیجیتال با دنیای سایبری باید که داده ها تجمیع یافته و یکپارچه گردند و در تعامل دنیای فیزیکی با دنیای سایبری باید که معانی یکپارچه گردند. در این هنگام رخ دادهایی مانند: سازه های هوشمند، سلامت هوشمند، انرژی هوشمند، زندگی هوشمند، حمل و نقل هوشمند، شهر هوشمند، صنایع هوشمند و حتی سیاره هوشمند بوجود می آید. خود این حوزه ها نیز تا حد بسیاری قلمرو اینترنت اشیا را مشخص می نمایند.
