در ادبیات دانشگاهی مسئله شناسایی مسئولان و بازیگران حملات سایبری و عدم قطعیت در این موضوع به عنوان یک چالش جدی نگریسته می شود و تحقیقات در این زمینه همچنان ادامه دارد. شواهد نشان می دهد که حملات سایبری با انگیزه های فنی، حقوقی و سیاسی صورت می گیرد. نمی توان به اتهامات مربوط به حملات سایبری با اطمینان کامل اشاره کرد. بنابراین هموراه ممکن است که طرف متهم همان مهاجم واقعی باشد. با توجه به این عدم قطعیت و سایر ویژگی های فنی، دولت ها تمایلی به پذیرش مسئولیت فعالیت های سایبری از سرزمین هایشان ندارند (Jensen، 2015).
مسئولیت پذیری یکی دیگر از پیش شرط های لازم برای یک دولت است تا بتواند از حق خود دفاع کند. چالش های مربوط به نسبت دادن و پذیرش مسئولیت به دلیل اینکه داده ها به صورت تصادفی از یک روتر به روتر دیگر می روند، باعث می شود دولت ها از پذیرش مسئولیت اجتناب کنند. در عین حال، دولت ها نگران فعالیت های سایبری مخرب هستند که از طریق زیرساخت هایشان عبور می کنند. مسئله پذیرش مسئولیت این فعالیتها با وجود بازیگران غیر دولتی پیچیده تر می شود. وجود این بازیگران عدم اطمینان بیشتری ایجاد می کند، زیرا دولت ها می توانند چنین بازیگرانی را برای حمله به یک دولت دیگر استخدام یا تأمین مالی کرده یا آموزش دهند (Lotrionte، 2013؛ Stahl، 2011).
در حقوق بین الملل، مسئله بازیگران غیر دولتی که مرتکب اقدامات مخرب علیه یک دولت دیگر می شود، مسئله ای پیچیده برای فضای مجازی است؛ زیرا مسئولیت دولت برای کنترل یا کمک به بازیگران غیر دولتی را افزایش می دهد. مسئله دیگر در فضای مجازی این است که چگونه دولت های قربانی می توانند به بازیگران غیر دولتی واقع در قلمرو یک کشور دیگر دسترسی داشته باشند. این مسئله به مسئله مسئولیت پذیری دولت و کنترل دولت بر بازیگران غیر دولتی گره خورده است (Lotrionte، 2013). برخی از دولت ها از طریق محدود کردن دسترسی به محتوای اینترنت در سرزمین های خود حاکمیت بیشتری در فضای مجازی دارند. بعضی از کشورها، از جمله چین، تصمیم به فیلتر بخشی از محتوای خاص اینترنت که ممکن است به مردم آسیب برساند، گرفته اند(Lotrionte، 2013). در حالی که این امر حاکمیت یک دولت بر قلمرو خود را نشان می دهد، تاثیر سیاسی بر روابط بین الملل نیز دارد. به عقیده Demchak وDombrowski 2013 این چنین رفتارهایی، شواهدی از سیستم "وستفالی" در حال توسعه در فضای مجازی می باشند. در شکل 1-8- الگوی مفهومی مناقشات در عصر اطلاعات نشان داده شده است.
